Welke jaren zat je op school?

Van 1976 tot 1982.

Wie was je favoriete leraar?

De kracht van het Kennemer waren de leraren. Stuk voor stuk uitgesproken karakters, die vooral door hun persoonlijkheid inspireren. Hartman, Te Kiefte, Huizinga, Rens, Elzinga, Wiebenga, Berger, het kon niet op (en dan doe ik er nog een heleboel te kort door ze hier niet te noemen). Maar degene waar ik het bijna iedere dag nog over heb, degene die me creatief het meest gevoed heeft, is zonder twijfel de legendarische meneer Stevens.

Wie was je beste vriend/vriendin?

Peter Huber en Yorick van Wageningen. Twee bijzondere jongens die ik nog steeds spreek.

Hoe heb je het Kennemer toen ervaren? En waarom?

Creatieve vrijheid, een vibrerende ervaring van tekenen, schilderen, toneel schrijven en regisseren, omringd en opgestuwd door originele denkers, de leerkrachten. Na mijn eindexamen is het altijd mijn missie geweest om die creatieve veelzijdigheid en energie in mijn leven te houden.

Wat was je mooiste/leukste herinnering?

De Kennemer tijd is een aaneenschakeling van mooie herinneringen. Maar het volgende verhaal is typerend voor de cultuur van toen:

Ik wilde een groot schilderij maken, de val van Icarus. Tekenleraar Jaap te Kiefte had gezegd, wij willen best investeren in doek en olieverf, maar dan wil ik ook dat je schetsen en studies maakt. Uiteindelijk was ik bijna een jaar verder toen het doek af was. Het toeval wilde dat we bij Grieks dat jaar als examen het verhaal van Daedalus en Icarus ter vertaling kregen.  Ik had dat razend slecht gedaan. Guus Stevens zei echter: ik zou je een 4 moeten geven. Maar als ik naar je schilderij kijk, moet ik concluderen dat niemand het verhaal beter heeft begrepen dan jij. Ik kreeg een 9. Onvergetelijk.

Wat heb jij als een cadeau ervaren door je tijd op het Kennemer?

Dat ik de sleutel kreeg van de school, zodat we ook buiten schooluren in de aula aan onze theatervoorstellingen konden werken. Dat staat symbool voor het vertrouwen in creativiteit, dat ik vandaag de dag als Creative Director van mijn bureau nog steeds probeer te geven.

Wat heb je op het Kennemer gedaan wat niemand mag weten?

Alle les aantekeningen die ik zelf weer niet gemaakt had, mocht ik overnemen van Antoinette van Cappelle. Zal haar daar altijd dankbaar voor zijn.